قلعه آمبرد (Amberd)

قلعه آمبرد متعلق به قرن هفتم است که ۲۳۰۰ متر (۷۵۰۰ فوت) بالاتر از سطح دریا، در دامنه های کوه آراگاتْسْ در محل تلاقی رودخانه های آرکاشن و آمبرد در استان آراگاتسوتْن ، ارمنستان واقع شده است. این نام به زبان ارمنی "قلعه ای در ابرها" نام برده می شود. همچنین این نام اشتباها به کلیسای وهرمشتاین نسبت داده می شود، کلیسایی ارمنی که در قرن ۱۱ در نزدیکی قلعه واقع شده است. روستای بیورکان ۶٫۴ کیلومتر (۴٫۰ مایل) از محل آمبرد فاصله دارد.

تاریخچه قلعه آمبرد

این مکان به عنوان یک مسکن در عصر سنگی آغاز شد. در دوران برنز و اوراتین، یک قلعه ساخته شده بود که اکنون متروک شده است. در برخی منابع آمبرد را به عنوان اقامتگاهی تابستانی برای پادشاهان ذکر کرده اند. قلعه آمبرد و برخی از بخش های دیوار آن در قرن هفتم تحت مالکیت نجیب زاده کمسرکان( Kamsarakan) ساخته شد.

تصویری از ویرانه های قلعه آمبرد

همانطور که در نسخه های خطی Grigor Magistros Pahlavuni به ثبت رسیده است ، چهار قرن بعد قلعه و زمین های اطراف آن توسط خاندان پهلوانو خریداری و به وسیله شاهزاده وهرام واکوتیان پهلوونی بازسازی شده است. وهرام کلیسای سورب آستواتسین را در ۱۰۲۶ ساخت، مجموعه ای مستحکم با دیوارهای سنگی ضخیم تر و سه سنگر در امتداد دره عمیق آرخشان اضافه کرد. با وجود غیر معمول بودن تاسیسات نظامی، حمام خانه ای در همان زمان ساخته شد که به طور دست نخورده ای با سیستم تامین آب باقی مانده است.

آمبرد در دهه ۱۰۷۰ مورد حمله ترکان سلجوقی قرار گرفت و آن را به یک پایگاه نظامی بدل کرد. در سال ۱۱۹۷، یک ارتش مشترک ارامنه و گرجی ها به رهبری ژنرال زکره زکریان، قلعه را آزاد کرد. تحت کنترل زکریان در قرون ۱۲ و ۱۳، دیوارها را از نظر ساختاری تقویت و بناهای داخلی و خارجی آن را بازسازی کردند.

تصویری از ویرانه های قلعه آمبرد

وهه واکوتیان نجیب زاده، امبرد را در سال ۱۲۱۵ خریداری کرد، و آن را به یک سایت دفاعی کلیدی در منطقه تبدیل کرد. در مدت کوتاهی، مغولها قلعه را در سال ۱۲۳۶ تصرف و نابود کردند. این محل تا زمانی که بازسازی و حفاری های باستان شناسی آغاز شد یعنی قرن بیستم رها شده و دست نخورده باقی مانده بود.تماشای این قلعه تاریخی در تور ارمنستان خالی از لطف نیست.

سبک معماری قلعه آمبرد

قلعه

بقایای قلعه آمبرد مساحت ۱۵۰۰ متر مربع (۱۶۰۰۰ فوت مربع) را در بر میگیرد. دیوارهای آن از بلوک های بازالت ایده آل ساخته شده که با ملات در محل قرار گرفته اند. سراشیبی دیوارهای برج، آتش زدن مهاجمان پایین دست را آسان می کند. داخل قلعه سه طبقه وجود دارد وطبقه ها توسط تخته های چوبی بر روی الوارها از هم جدا شده اند. در طبقه اول و دوم پنج اتاق وجود وجود داردکه هر کدام در یک ردیف قرار دارند و افرد در هر اتاق از طریق اتاق قبلی وارد می شوند.. یک راهرو نامنظم شکل به وسیله یک دیوار داخلی از سه اتاق داخلی جدا می شود.تصویری قلعه آمبرد

در طبقه سوم سالن های پذیرایی و اتاق های خصوصی برای ساکنان سلطنتی قرار داشت. تصور می شود که پیکربندی ساختاری از اولین باری که در قرن هفتم ساخته شده است ، تغییر نکرده است. کاوش ها نشان داده اند که داخل قلعه و اتاق ها با تزئینات زیبا و حکاکی شده ، لامپ های نفتی، سه پایه های بخور و دیوارهای تزئین شده با ابریشم و زری، و با تزئینات برنز، طلا و نقره،در آن زمان بسیار با شکوه بوده است.

تامین آب قلعه آمبرد

در آمبر، تامین آب دائمی برای ساکنان آن بسیار مهم بود. پل های اصلی بتون آرمه روی دره ی این قلعه خطوط لوله بودند که ۴ تا ۵ کیلومتر (۲٫۵ تا ۳٫۱ مایل) تا مخازن آب فاصله داشتند ، مخازنی چون سدهایی که منابع آب چشمه را از ارتفاع های بالاتر و برف ذوب شده جمع آوری و به پایین هدایت می کردند. در مواقعی که قلعه مورد حمله قرار می گرفت، احتمال داشت خط لوله نابود شود.

بنابراین، یک منبع تامین آب مخفی باید وجود داشته باشد تا جریان دائمی آب برای ساکنان خود بوجود آورد تا آنها را از فرط بی آبی و تشنگی نجات دهد. یک راه پوششی که در امتداد سنگربندی مسیر شیبدار واقع بود و از یک شکاف در صخره ها به رودخانه آرکاچن پایین می آمد، چنین کاری را انجام می داد.

حمام خانه قلعه آمبرد

حمام خانه جنوبی قلعه بین قرون ۱۰ و ۱۱ ساخته شده است. اتاق های حمام دوقلو هر کدام با یک گنبد هنوز نسبتا دست نخورده باقی مانده اند. گرمایش زیرسوز که برگرفته از دوران رومیان است، برای گرم کردن کف اتاق ها استفاده می شد. لوله هایی که از طریق کف و دیوارهای ساختمان عبور می کردند توسط شعله های آتش زیر طبقه گرم می شدند و سپس حرارت را در سراسر اتاق های حمام پخش می کردند. لوله های فلزی آب گرم را برای حمام تامین می کردند.